- atrox
- ā̆trox, ōcis, adj. [from ater, as ferox from ferus, velox from velum. Atrocem hoc est asperum, crudelem, quod qui atro vultu sunt, asperitatem ac saevitiam prae se ferunt, Perott.; cf. Doed. Syn. I. p. 38 sq.], dark, gloomy, frowning, horrible, hideous, frightful, dreadful; and trop., savage, cruel, fierce, atrocious, harsh, severe, unyielding (of persons and things; while saevus is used only of persons; v. Doed. as cited supra; very freq. and class.): exta, Naev. ap. Non. p. 76, 6: (fortunam) insanam esse aiunt, quia atrox, incerta, instabilisque sit, Pac. ap. Auct. ad Her. 2, 23 (Trag. Rel. p. 125 Rib.):
sic Multi, animus quorum atroci vinctus malitiā est, Att., Trag. Rel. p. 141 Rib.: re atroci percitus,
Ter. Hec. 3, 3, 17:res tam scelesta, tam atrox, tam nefaria credi non potest,
Cic. Rosc. Am. 22, 62:saevissimi domini atrocissima effigies,
Plin. Pan. 52 fin.:Agrippina semper atrox,
always gloomy, Tac. A. 4, 52; 2, 57:filia longo dolore atrox,
wild, id. ib. 16, 10:hiems,
severe, Plin. 18, 35, 80, § 353:nox,
Tac. A. 4, 50:tempestas,
id. ib. 11, 31:flagrantis hora Caniculae,
Hor. C. 3, 13, 9:atrocissimae litterae,
Cic. Fam. 9, 25, 3:bellum magnum et atrox,
Sall. J. 5, 1:facinus,
Liv. 1, 26:non alia ante pugna atrocior,
id. 1, 27:periculum atrox,
dreadful, id. 33, 5; so,negotium,
Sall. C. 29, 2:imperium (Manlii),
harsh, Liv. 8, 7:odium,
violent, Ov. M. 9, 275 et saep.—Of discourse, violent, bitter:tunc admiscere huic generi orationis vehementi atque atroci genus illud alterum... lenitatis et mansuetudinis,
Cic. de Or. 2, 49, 200:Summa concitandi adfectūs accusatori in hoc est, ut id, quod objecit, aut quam atrocissimum aut etiam quam maxime miserabile esse videatur,
Quint. 6, 1, 15:peroratio,
Plin. 27, 2, 2, § 4:et cuncta terrarum subacta Praeter atrocem animum Catonis,
stern, unyielding, Hor. C. 2, 1, 24:fides (Reguli),
Sil. 6, 378; so,virtus,
id. 13, 369:ut verba atroci (i. e. rigido) stilo effoderent,
Petr. 4, 3.—Hence of that which is fixed, certain, invincible:occisa est haec res, nisi reperio atrocem mi aliquam astutiam,
Plaut. Capt. 3, 4, 7 Lind. (perh. the figure is here drawn from the contest; the atrox pugna and atrox astutia are ludicrously contrasted with occidit res, the cause had been lost, if I had not come to the rescue with powerful art ).— Adv.: atrōcĭter, violently, fiercely, cruelly, harshly (only in prose):atrociter minitari,
Cic. Verr. 2, 5, 62:fit aliquid,
id. Rosc. Am. 53 fin.:dicere,
id. Or. 17, 56:agitare rem publicam,
Sall. J. 37, 1:invehi in aliquem,
Liv. 3, 9:deferre crimen,
Tac. A. 13, 19 fin.:multa facere,
Suet. Tib. 59 al. — Comp.: atrocius in aliquem saevire, Liv. 42, 8; Tac. H. 1, 2; 2, 56:atrocius accipere labores itinerum,
reluctantly, id. ib. 1, 23.— Sup.:de ambitu atrocissime agere in senatu,
Cic. ad Q. Fr. 2, 16:leges atrocissime exercere,
Suet. Tib. 58.
Lewis & Short Latin Dictionary, 1879. - Revised, Enlarged, and in Great Part Rewritten. Charlton T. Lewis, Ph.D. and Charles Short. 2011.